паспіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Сапхнуць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стараба́ніць

‘сапхнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стараба́ню стараба́нім
2-я ас. стараба́ніш стараба́ніце
3-я ас. стараба́ніць стараба́няць
Прошлы час
м. стараба́ніў стараба́нілі
ж. стараба́ніла
н. стараба́ніла
Загадны лад
2-я ас. стараба́нь стараба́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час стараба́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спіха́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сапхнуць.

спіха́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сапхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спихну́ть сов., прям., перен., разг. сапхну́ць, спіхну́ць, мног. паспіха́ць, паспі́хваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

столкну́ть сов.

1. саштурхну́ць; (спихнуть) сапхну́ць, спіхну́ць, мног. паспіха́ць, паспі́хваць;

столкну́ть ло́дку в во́ду сапхну́ць ло́дку ў ваду́;

столкну́ть кого́-л. со сту́ла сапхну́ць каго́-не́будзь з крэ́сла;

2. (заставить удариться с кем, чем) сту́кнуць;

столкну́ть лба́ми сту́кнуць ілба́мі;

3. (свести с чем-л.) сутыкну́ць;

служе́бные отноше́ния опять столкну́ли нас службо́выя адно́сіны зноў сутыкну́лі нас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапхну́ты

1. разг. сто́лкнутый, спи́хнутый;

2. см. сапха́ны;

3. перен., разг. сва́ленный;

1, 4 см. сапхну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спіхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і сапхнуць. Пакульгваючы, бягу да Казіміра, памагаю спіхнуць човен і саджуся на вёслы. Савіцкі. Не баяўся [Савелій], што які-небудзь спрытны інжынерык спіхне яго з месца. Шамякін. У Рыбакова паступова складаўся план — спіхнуць справу на каго-небудзь іншага, а самому заняцца чым-небудзь больш цікавым. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіха́ць I несов., разг.

1. ста́лкивать, спи́хивать;

2. перен. сва́ливать;

3. перен. (смещать) спи́хивать;

1-3 см. сапхну́ць

спіха́ць II несов., разг. сва́ливать; см. сапха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)