Verbum

дабы́так, -тку, м. (разм.).

Дабро, пажыткі.

Прывёз з сабой увесь д.

біно́м, -а, м.

Алгебраічны выраз, які ўяўляе сабой суму або розніцу адначленаў; двухчлен.

перайма́льны, -ая, -ае.

Які ўяўляе сабой перайманне.

Пераймальная літаратура.

|| наз. перайма́льнасць, -і, ж.

самакантро́ль, -ю, м.

Кантроль над самім сабой; назіранне за сваёй працай, паводзінамі, станам здароўя.

кра́цісты, -ая, -ае.

1. Які ўяўляе сабой краты.

Крацістая агароджа.

2. 3 кратамі.

Крацістае акно.

перала́яцца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; -а́йся; зак.

Палаяцца паміж сабой ці з усімі, многімі.

Суседзі пералаяліся.

паблы́тацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Пераплесціся паміж сабой, пераблытацца.

Ніткі паблыталіся.

разнаві́днасць, -і, ж.

Прадмет або з’ява, якая ўяўляе сабой відазмяненне асноўнага віду, катэгорыі.

Р. пшаніцы.

паўто́рны, -ая, -ае.

Які ўяўляе сабой паўтарэнне; другаразовы.

Паўторнае ворыва.

Паўторнае захворванне.

|| наз. паўто́рнасць, -і, ж.