узбу́длівы, -ая, -ае (спец.).

Здольны рэагаваць на раздражненне.

Узбудлівыя тканкі.

|| наз. узбу́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлоадчува́льны, -ая, -ае.

У фотатэхніцы: які мае ўласцівасць адчуваць святло, рэагаваць на святло.

Святлоадчувальная плёнка.

|| наз. святлоадчува́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарэагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе.

Зак. да рэагаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геатрапі́зм, ‑у, м.

Здольнасць раслін рэагаваць назямное прыцяжэнне.

[Ад грэч. gē — зямля і trópos — паварот.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэагава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэагаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлоадчува́нне, ‑я, н.

Здольнасць успрымаць святло, рэагаваць на святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліятрапі́зм, ‑у, м.

Уласцівасць раслін рэагаваць рухам, паваротам на дзеянне сонечнага святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмацыяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. эмоцыя.

2. Які выражае эмоцыі, насычаны, выкліканы імі.

Эмацыянальная размова.

3. Здольны жыва рэагаваць, які лёгка паддаецца эмоцыям.

Эмацыянальная асоба.

|| наз. эмацыяна́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбу́длівасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць рэагаваць на ўздзеянне раздражняльніка. Узбудлівасць клетак жывой тканкі. Узбудлівасць нервовай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэле́, нескл., н.

Аўтаматычны прыбор, што замыкае або размыкае электрычны ланцуг пры пэўных умовах, на якія гэты прыбор павінен рэагаваць.

[Фр. relais.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)