трушо́к, -шку́, м. (разм.).

1. Павольны бег, трух.

Конь перайшоў на т.

2. у знач. прысл. трушко́м. Дробнай рыссю.

Конь бег т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трух-тру́х, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для абазначэння бегу дробнай рыссю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыси́ть несов. (о беге, езде) рысі́ць, бе́гчы (е́хаць) ры́ссю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рысь¹, ж.

1. Спосаб бегу каня (або іншай жывёлы), пры якім адначасова выносяцца наперад ногі пярэдняя левая і задняя правая або пярэдняя правая і задняя левая.

Ехаць рыссю.

2. Часты і павольны бег чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рысі́ць, рышу, рысіш, рысіць; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Бегчы рыссю (пра коней і інш. жывёл).

2. Ехаць на кані рыссю. Праз некалькі хвілін з двара выехалі чатыры верхавыя і дзве рысоркі, на якіх сядзела восем чэкістаў, а ззаду, на сваёй вараной кабылцы, рысіў Карней Скіба. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рыса́к ’пародзісты конь’ (ТСБМ), рысакомі ’рыссю’ (Сцяшк.), рысако́м ’рыссю’ (Янк. 1). Няясна. Магчыма, ад ры́скаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тру́хам ‘дробнай рыссю’ (ТСБМ, Шат.), тру́хом ‘тс’ (ТС). Гл. трух.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пралётка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Лёгкі адкрыты двухмесны экіпаж. На лёгкай пралётцы аканом ціхенька правёз пана графа па лясных дарогах. Лобан. Хуткай рыссю насустрач хлопцам кацілася пралётка. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трухце́ць ‘бегчы трушком, трухаць’ (Скарбы). Магчыма, кантамінацыя папярэдняга слова з трух‑трух — гукаперайманнем бегу дробнай рыссю (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слізгаце́ць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; незак.

Тое, што і слізгаць. Конь бег спорнай рыссю, сані лёгка слізгацелі па снегавых астраўках і чыстым лёдзе. Хадкевіч. Спрытна мільгае вясло ў .. пругкіх руках [дзяўчыны], і човен борзда і роўна слізгаціць па шырокаму лону спакойнай Прыпяці. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)