Verbum

анлайнавы слоўнік

ры́ссю

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ры́ссю	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́ссю нареч. ры́сью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́ссю, прысл.

1. Алюрам, сярэднім паміж галопам і шагам (пра каня). Конь бяжыць рыссю, і колы аж глушаць вуліцу. Баранавых.

2. Разм. Хутка, бягом. Па дарозе ад Нёмана рыссю ідзе сувязны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́ссю прысл. im Trab, trábartig;

бе́гчы ры́ссю tráben vi (h, s);

пусці́цца ры́ссю sich in Trab setzen;

пусці́ць каня́ ры́ссю das Pferd tráben [im Trab laufen] lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рысі́ць, рышу́, рысі́ш, рысі́ць; рысі́м, рысіце́, рыся́ць; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Бегчы рыссю (пра коней і інш. жывёл).

2. Ехаць на кані рыссю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́сью нареч. ры́ссю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рысі́сты, -ая, -ае.

Які валодае добрай рэзвай рыссю.

Р. конь.

|| наз. рысі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прорыси́ть сов. прае́хаць ры́ссю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́сь

‘бег’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́сь

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)