ву́сны

‘губы, рот’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ву́сны
Р. ву́снаў
Д. ву́снам
В. ву́сны
Т. ву́снамі
М. ву́снах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ро́та ро́ты
Р. ро́ты ро́т
Д. ро́це ро́там
В. ро́ту ро́ты
Т. ро́тай
ро́таю		 ро́тамі
М. ро́це ро́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ашчэ́р, -у, м.

Выскал; рот з вышчаранымі зубамі.

Драпежны а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́шча, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Рот звера, рыбы.

Ашчэрыць пашчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўніцы, прысл. (разм.).

На поўны рот, прагна (есці).

Умінаць п. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рази́нуть сов., разг. разя́віць;

◊

слу́шать, рази́нув рот слу́хаць, разя́віўшы рот;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разя́віць сов., разг. раскры́ть, рази́нуть;

р. рот — раскры́ть (рази́нуть) рот;

р. зя́пу — рази́нуть пасть;

◊ бая́цца рот р. — не сметь рта рази́нуть (раскры́ть);

р. рот — прост., неодобр. раззя́вить рот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабро́ты, -ро́т і -аў.

Тое, што задавальняе чалавечыя патрэбы, дае матэрыяльны дастатак.

Д. жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасма́глы, -ая, -ае.

1. Зняможаны ад смагі, гарачыні.

2. Перасохлы, запечаны (пра губы, рот).

Сасмаглыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыадкры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

Трохі адкрыць.

П. рот.

|| незак. прыадкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)