расскуго́ліцца, ‑голюся, ‑голішся, ‑галіцца; зак.

Разм.

1. Пачаць моцна і доўга скуголіць.

2. перан. Расплакацца, расхныкацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развы́цца, ‑выюся, ‑выешся, ‑выецца; зак.

1. Пачаць доўга, не перастаючы, выць. Ваўкі развыліся.

2. Груб. Расплакацца, разгаласіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кі́зі, кізікі — у выразе распусціць кізі, кізікі ’расплакацца’ (ТС). Магчыма, да кіснуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Размэ́нзацца ’расплакацца’ (Сцяшк.). Экспрэсіўнае ўтварэнне з няяснай этымалогіяй ад разма́зацца. Па форме “неапаланізм”.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разблі́зніцца ’расплакацца’ (лід., Сл. ПЗБ). Магчыма, утварэнне на аснове блізна́ ’блюзна’ (гл.) з няяснай матывацыяй.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разру́мзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга румзаць; расплакацца. Каці трэба было неяк супакоіць раненых, а яна, як дзіця малое, раптам сама разрумзалася. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Му́ні распусціць ’расплакацца’ (ТС). У выніку кантамінацыі рус. нюни распустить і мумы, якое з літ. maũmas ’соплі’ (дзіцячае).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разраўці́ся, ‑равуся, ‑равешся, ‑равецца; ‑равёмся, ‑равяцеся; зак.

Разм.

1. Узняць моцны, працяжны роў (пра жывёл).

2. Моцна, голасна расплакацца; разрыдацца. Шурка разроўся і пабег ад свіней да чарады кароў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ню́ні, у выразе распусціць нюні ’расплакацца’ (Сл. ПЗБ), ню́нькі ’плач’: «Нюнькі справив» (Нас.), рус. ню́ни ’губы, слёзы; слюні, смаркачы’, нюнькать ’плакаць’, чэш. ňuňat ’плакаць (у размове з дзецьмі)’. Гукапераймальнае (Фасмер, 3, 92; Махэк₂, 402).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заплакаць, расплакацца, праслязіцца, хліпнуць, усхліпнуць; загаласіць, зараўці, разраўціся (разм.) □ заліцца слязьмі, пусціць слязу, ураніць слязу, даць волю слязам, не ўтрымаць слязы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)