размно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго-што.

1. Павялічыць колькасна.

Р. тэкст даклада.

2. Распладзіць, развесці.

Р. каштоўную пароду коней.

|| незак. размнажа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размнажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наразво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-чаго.

Развесці, распладзіць у вялікай колькасці. Наразводзіць кветак. Наразводзіць трусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

1. Павялічыць колькасна.

2. Распладзіць, развесці (жывёлу або раслін). Размножыць каштоўную пароду коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., каго (што).

1. Старанна даглядаючы, забяспечыць рост, развіццё каго-, чаго-н.

Р. каня, як на выстаўку.

2. Выгадаваць у вялікай колькасці, распладзіць.

Р. гусей.

Р. свіней.

|| незак. разгадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размно́жить сов.

1. (увеличить в количестве) размно́жыць;

2. (расплодить) разг. распладзі́ць, размно́жыць, разве́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распло́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. расплоджваць — распладзіць (у 1 знач.) і расплоджвацца — распладзіцца (у 4 знач.).

2. зб. Адкладзеныя пчалінай маткай яечкі і лічынкі, а таксама кукалкі, што выраслі з гэтых яечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развести́​III сов.

1. (пар) разве́сці; (огонь — ещё) раскла́сці;

2. (вырастить) разве́сці; (животных — ещё) распладзі́ць, разгадава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

1. Старанна даглядаючы, забяспечыць рост, развіццё каго‑, чаго‑н. Разгадаваць сад. □ [Васіліса:] А ты толькі і ведаеш сваіх коней. Разгадаваў, як на выстаўку. Гурскі.

2. Выгадаваць у вялікай колькасці, распладзіць. Разгадаваць свіней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́весці², -веду, -ведзеш, -ведзе; вы́веў, -вела; вы́ведзі; -ведзены; зак.

1. каго. Распладзіць, выседзець з яйца (птушанят).

В. куранят.

2. што. Вырасціць, стварыць (сорт раслін, пароду жывёл, птушак).

В. новы сорт яблыкаў.

3. што. Збудаваць, паставіць.

В. комін.

4. што. Старанна адлюстраваць, а таксама старанна вымавіць ці праспяваць.

В. літару.

В. трэль.

5. каго-што. Апісаць у мастацкім творы.

В. вобраз сучасніка.

|| незак. выво́дзіць, -во́джу, -во́дзіш, -во́дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)