размётыва́ться страд. раскіда́цца, раскі́двацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарассыпа́цца, ‑аецца; безас. зак.

Рассыпацца, раскідацца ў нейкай колькасці. Нарассыпалася солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разброса́ться

1. в разн. знач. раскіда́цца, мног. параскіда́цца; см. разбра́сываться;

2. (разметаться) раскі́дацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбра́сываться возвр., страд. раскіда́цца, раскі́двацца;

он не лю́бит разбра́сываться ён не лю́біць раскіда́цца (раскі́двацца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскі́дацца.

2. Не цэнячы чаго‑н., дарэмна траціць, не імкнуцца ўтрымаць што‑н. пры сабе; раскідацца. Раскідвацца грашыма. □ Хто яго [Хадкевіча] пусціць куды... такімі работнікамі не могуць раскідвацца. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́скід, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. раскідваць, раскіда́ць — раскі́даць (у 1 знач.).

2. Стан паводле дзеясл. раскідвацца, раскіда́цца — раскі́дацца (у 1 знач.). Цёмныя мужыкі, — кажа сын, — адно могуць давесці ўсё да зруйнавання, да роскіду. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швыря́ться

1. (швырять друг в друга) шпурля́цца, кі́дацца;

2. перен., разг. раскіда́цца;

швыря́ться деньга́ми раскіда́цца грашы́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развора́шиваться страд. развару́швацца, разваро́чвацца; разбіва́цца, растраса́цца, раскіда́цца, раскі́двацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размета́ться​II сов. (во сне, в бреду) раскі́дацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растрапа́цца, ‑траплюся, ‑трэплешся, ‑трэплецца; зак.

Раскалмаціцца, раскідацца ў беспарадку. Валасы растрапаліся на ветрыку, але дзяўчына не звяртала на іх увагі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)