Verbum

verzétteln

I

1.

vt растра́чваць, марнава́ць

2.

(sich) раскіда́цца, раскі́двацца

sich in Kléinigkeiten ~ — разме́ньвацца на дро́бязі

II

vt зано́сіць на ка́рткі [у катало́г]

Geld

n -es, -er гро́шы

báres ~ — гато́ўка

zu ~ kómmen* — разбагаце́ць, нажы́цца

das kóstet viel ~ — гэ́та кашту́е шмат гро́шай

~er éinkassieren — збіра́ць гро́шы [узно́сы, пада́ткі]

bei ~(e) sein — разм. мець гро́шы, быць пры граша́х

~ éinheimsen — разм. заграба́ць гро́шы

j-n um sein ~ bríngen* — пазба́віць каго́-н. гро́шай

~(er) unterschlágen* — зрабі́ць растра́ту гро́шай

schwéres ~ kósten — до́рага абысці́ся [каштава́ць]

er hat ~ wie Heu — у яго́ про́цьма [бе́зліч] гро́шай

mit dem ~(e) um sich wérfen* [schméißen*] — раскіда́цца грашы́ма

wérfen

*

1.

vt

1) кі́даць

den Brief in den Kásten ~ — кі́нуць [апусці́ць] пі́сьмо ў скры́нку

die Tür ins Schloss ~ — зачыні́ць (з трэ́скам) дзве́ры

Blícke ~ — кі́даць по́зіркі

2) нараджа́ць (пра жывёлу)

3) накі́нуць

den Mántel über die Schúlter ~ — накі́нуць паліто́ на пле́чы

4) выкі́дваць

5)

mit dem Geld um sich (A) ~ — раскіда́цца граша́мі

2.

(sich) кі́дацца

(auf A) (на каго-н., што-н.)

sich zu Bóden ~ — кі́нуцца на зямэ́р

sich in die Kléider ~ — разм. ху́тка апрану́цца

2) (mit D) кі́дацца (чым-н.)

3) караба́ціцца, перако́швацца, дэфармава́цца

◊ sich in die Brust ~ — выхваля́цца