жа́лаванне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́лаванне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіро́ка,
Сухі гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнаморскім басейне.
[Іт. sirocco.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шама́н, ‑а,
Чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх заснавана на кульце духаў, на магіі.
[Эвенкійскае — узбуджаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадэві́ль, ‑я,
Жартоўная п’еса, у якой дыялогі чаргуюцца з песнямі.
[Фр. vaudeville.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачмуры́ць, ачмуру, ачмурыш, ачмурыць;
1. Задурманіць, затлуміць.
2. Абдурыць, схіліць на што‑н., збіць з толку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэквізі́тар, ‑а,
Той, хто адказвае за рэквізіт (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мірыя́ды, ‑аў;
Вельмі вялікая, незлічоная колькасць.
[Ад грэч. myrias (myriados) — дзесяць тысяч.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каркаві́на, ‑ы,
Частка тушы, якая прылягае да карка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ландо́,
Чатырохмесная карэта з адкідным верхам.
[Фр. landau.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штовячэ́рні, ‑яя, ‑яе.
Які адбываецца, бывае, праводзіцца і пад. кожны вечар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)