мя́ліца,
Абл.
1. Церніца. З трухой гнала шэрую, пажваканую, што ў мяліцы, выпетраную на Падбалоцці папараць. Пташнікаў.
2. перан. жарт. Рот. Разявіць сваю мяліцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рази́нуть сов., разг. разя́віць;
◊
слу́шать, рази́нув рот слу́хаць, разя́віўшы рот;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отве́рзть сов., книжн., уст. адчыні́ць, растулі́ць, расхілі́ць, раскры́ць; (пасть) разя́віць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Раззе́ўрат (разьзеўрат) ’разява, разявака’ (Стан.), сюды ж разяўро́тны ’няўважлівы’ (Сцяшк. Сл.). Ад разявіць (гл.) і рот (гл.), параўн. Гл. ратазей, разява.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разве́рзнуть сов., книжн. раскры́ць, мног. параскрыва́ць, расчыні́ць, мног. парасчыня́ць; (о пасти) разя́віць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паразяўля́ць, ‑яе; ‑яем, ‑яеце, ‑яюць; зак., што.
Разявіць (рот, пашчу) — пра ўсіх, многіх. Раты паразяўлялі ўсе, недасмактаныя цыгаркі самасейныя ў вуснах засталіся. Нікановіч. Эма паднялася ды так складка адказала, што мы ўсе раты паразяўлялі. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Растапы́рыць ’няўклюда расставіць, развесці, рассунуць у бакі’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ростопу́рыць ’расставіць, разявіць, распусціць’ (ТС). Параўн. рус. дыял. растопы́рить ’тс’. Апошняе ўтворана з экспрэсіўным ‑то‑ ад распырить (гл. пырыць), што, паводле Фасмера (3, 446) азначае ’расправіць, распушыць пер’е’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ашчапе́рыцца ’ашчэрыцца’ (Бяльк.), ошчэперыцца (Куч.). Узыходзіць да праслав. ščep‑, параўн. шчапаць ’калоць, раздзяляць на дзве палавіны’, з экспрэсіўным нарашчэннем ‑ер‑, гл. ашчаперыць 1; да семантыкі параўн. серб.-харв. raščepati ’раскрыць, разявіць рот’ з raz‑čepati адпаведна да раз‑шчапіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разяўля́ць несов., разг. раскрыва́ть, разева́ть; см. разя́віць;
◊ на чужы́ карава́й рот не разяўля́й — посл. на чужо́й карава́й рот не разева́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пастьII сущ., прям., перен. ля́па, -пы ж., па́шча, -шчы ж.; (зев) разг. зя́па, -пы ж.;
раскры́ть пасть разя́віць ля́пу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)