Verbum

светаразуме́нне, -я, н. (кніжн.).

Тое або іншае разуменне свету; сукупнасць поглядаў на свет (у 1 знач.).

непаразуме́нне, -я, н.

1. Няправільнае або недастатковае разуменне чаго-н.

Атрымалася н.

2. Адсутнасць узаемнага разумення.

Н. паміж сяброўкамі.

азарэ́нне, -я, н. (кніжн.).

1. гл. азарыцца, азарыць.

2. Раптоўнае, нечаканае праясненне свядомасці, разуменне чаго-н.

Нарэшце прыйшло а.

ста́ўленне, -я, н.

Адносіны да каго-, чаго-н., погляд на што-н.; разуменне каго-, чаго-н.

Безадказнае с. да ўласнага здароўя.

матэрыялі́зм, -у, м.

Навуковы філасофскі кірунак, які ў супрацьлегласць ідэалізму прызнае першаснасць матэрыі і другаснасць духоўнага, ідэальнага.

|| прым. матэрыялісты́чны, -ая, -ае.

Матэрыялістычная філасофія.

Матэрыялістычнае разуменне з’яў прыроды.

інтуі́цыя, -і, ж.

1. Чуццё, тонкае разуменне, пранікненне ў самую сутнасць чаго-н.

Чалавек багатай інтуіцыі.

2. Непасрэднае пазнанне ісціны без дапамогі вопыту і лагічных вывадаў (спец.).

|| прым. інтуіты́ўны, -ая, -ае.

канцэ́пцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

1. Сістэма поглядаў, тое ці іншае разуменне з’яў, працэсаў.

2. Агульная задума, галоўная ідэя якога-н. твора, навуковай працы і пад.

|| прым. канцэптуа́льны, -ая, -ае.