раско́пваць несов.

1. разрыва́ть, раска́пывать;

2. (находить в земле) раска́пывать;

3. перен. дои́скиваться, раска́пывать;

1-3 см. раскапа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разваро́чваць несов.

1. развора́чивать, разва́ливать, разруша́ть;

2. (приводить в беспорядок) развора́шивать, разрыва́ть;

3. (поворачивать) развора́чивать, развёртывать;

4. воен. развора́чивать;

1-4 см. развярну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрыва́тьсяI несов.

1. (о материи, бумаге) раздзіра́цца;

2. в др. знач. разрыва́цца;

3. страд. раздзіра́цца; разрыва́цца; см. разрыва́тьI;

душа́ разрыва́ется душа́ разрыва́ецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарыва́ць I несов.

1. перерыва́ть;

2. (временно приостанавливать) прерыва́ть; (говорящего — ещё) перебива́ть;

3. (разрывать во множестве) перерыва́ть;

1-3 см. перарва́ць

перарыва́ць II несов. (рылом — о животных) перерыва́ть; см. перары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ірва́ць

I несов.

1. в разн. знач. рвать;

і. кве́ткі — рвать цветы́;

і. зу́бы — рвать зу́бы;

2. (изнашивать до дыр) рвать, трепа́ть;

3. (производить взрыв чего-л.) рвать, взрыва́ть;

і. лёд — рвать (взрыва́ть) лёд;

4. (лён, коноплю) тереби́ть;

5. (прекращать отношения) рвать, порыва́ть;

6. (раздирая на части, умерщвлять) рвать; разрыва́ть; терза́ть;

7. (о нарыве) рвать, нарыва́ть;

па́лец ірве́ — па́лец рвёт (нарыва́ет);

8. (незаконно или недобросовестно получать, приобретать) рвать, урыва́ть;

9. (резким движением разделять на части) рвать, разрыва́ть;

і. вяро́ўку — рвать (разрыва́ть) верёвку;

10. прост. (дружно, энергично выполнять работу и т.п.) рвать, налега́ть, нажима́ть;

11. (резко устремляться) рвать;

і. з ме́сца — рвать с ме́ста

II несов., безл. (тошнить) рвать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарыва́ць I несов.

1. нарыва́ть;

2. (разрывать) нарыва́ть;

3. (лён, коноплю) тереби́ть, надёргивать, дёргать;

4. (о ветре) нагоня́ть;

1-4 см. нарва́ць I

нарыва́ць II несов. (о нарыве) нарыва́ть; см. нарва́ць II

нарыва́ць III несов. (рылом — о животных) нарыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рваць I несов.

1. в разн. знач. рвать;

р. кве́ткі — рвать цветы́;

р. зу́бы — рвать зу́бы;

2. (изнашивать до дыр) рвать, трепа́ть;

3. (производить взрыв чего-л.) рвать, взрыва́ть;

р. лёд — рвать (взрыва́ть) лёд;

4. (лён, коноплю) тереби́ть;

5. (прекращать отношения) рвать; порыва́ть;

6. (раздирая на части, умерщвлять) рвать; разрыва́ть; терза́ть;

7. (о нарыве) рвать, нарыва́ть;

рве па́лец — рвёт (нарыва́ет) па́лец;

8. (незаконно или недобросовестно получать, приобретать) рвать, урыва́ть;

9. (резким движением разделять на части) рвать, разрыва́ть;

р. вяро́ўку — рвать (разрыва́ть) верёвку;

10. прост. (дружно, энергично выполнять работу и т.п.) рвать, налега́ть, нажима́ть;

11. (резко устремляться) рвать;

р. з ме́сца — рвать с ме́ста;

р. на сабе́ валасы́ — рвать на себе́ во́лосы;

вантро́бы р. — надрыва́ться; из ко́жи (вон) лезть;

р. жы́лы — надрыва́ться;

р. на ча́сткі (на кускі́) — рвать на ча́сти

рваць II несов., безл. (тошнить) рвать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драць несов.

1. (разрывать на куски) рвать, драть;

2. (изнашивать до дыр) трепа́ть, драть;

3. (кору и т.п.) драть;

д. лы́ка — драть лы́ко;

4. драть; терза́ть;

каршу́н дзярэ́ кураня́я́стреб дерёт цыплёнка;

5. (о притупившихся инструментах) драть, цара́пать;

бры́тва дзярэ́ — бри́тва дерёт (цара́пает);

6. тере́ть (картофель);

7. (гречиху, просо и т.п.) ру́шить;

8. разг. (раздражать) драть;

пе́рац дзярэ́ го́рла — пе́рец дерёт го́рло;

9. разг. (дорого просить за что-л.) драть;

д. гро́шы (працэ́нты, цану́ і да т.п.) — драть де́ньги (проце́нты, це́ну и т.п.);

д. го́рла — драть го́рло (гло́тку);

д. шку́ру — драть шку́ру;

д. сем шкур — драть семь шкур;

д. нос — драть нос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драть несов.

1. (рвать, разрывать на части) разг. драць, дзе́рці, рваць, раздзіра́ць;

2. (отделять, снимать) драць, дзе́рці; (вырывать) рваць, вырыва́ць;

драть кору́ с де́рева драць (дзе́рці) кару́ з дрэ́ва;

драть зерно́ драць (дзе́рці) зе́рне;

драть зу́бы прост. рваць (вырыва́ць) зу́бы;

3. (растерзывать) прост. драць, дзе́рці, разрыва́ць, раздзіра́ць; душы́ць;

ко́ршун дерёт ку́рицу каршу́н дзярэ́ ку́рыцу;

волк дерёт овцу́ воўк ду́шыць аве́чку;

4. (наказывать поркой, сечь) разг. біць, лупцава́ць; (за уши) круці́ць; (за волосы) цягаць;

5. (брать слишком дорого) перен., прост. драць, дзе́рці, лупі́ць;

6. (скоблить, тереть) разг. драць, дзе́рці, шарава́ць;

драть пол го́ликом драць (дзе́рці, шарава́ць) падло́гу дзеркачо́м;

7. (царапать, раздражать) разг. драць, дзе́рці;

горчи́ца дерёт го́рло гарчы́ца дзярэ́ го́рла;

бри́тва дерёт бры́тва дзярэ́;

8. (кричать, громко, фальшиво петь, играть, издавать резкие звуки) прост. драць;

9. (убегать, удирать) прост. уцяка́ць, дра́паць;

моро́з по ко́же дерёт маро́з па ску́ры прабяга́е;

драть го́рло (гло́тку) драць го́рла;

драть шку́ру (с кого-л.) драць шку́ру (з каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развора́чивать несов.

1. (раскидывать, разбрасывать) раскіда́ць, раскі́дваць; (сено в прокосах) разбіва́ць; (навоз) раскіда́ць, раскі́дваць, разбіва́ць, растраса́ць; (беспорядочно разбрасывать) разваро́чваць;

развора́чивать наво́з раскіда́ць (раскі́дваць, разбіва́ць, растраса́ць) гной;

развора́чивать проко́сы разбіва́ць прако́сы;

развора́чивать посте́ль раскіда́ць (раскі́дваць) пасце́ль;

2. (разрушать, разламывать, превращать в обломки, разрывать) разваро́чваць;

развора́чивать снаря́дом дом разваро́чваць снара́дам дом;

развора́чивать мостову́ю разваро́чваць маставу́ю;

развора́чивать живо́т прост. разваро́чваць жыво́т;

3. (раскрывать) разго́ртваць; раскрыва́ць, развіна́ць;

развора́чивать газе́ту разго́ртваць газе́ту;

развора́чивать свёртки разго́ртваць (развіна́ць) скру́ткі;

4. (выпрямлять) выпро́стваць, распро́стваць;

развора́чивать спину́ выпро́стваць (распро́стваць) спі́ну;

развора́чивать пле́чи распро́стваць пле́чы;

развора́чивать носки́ разваро́чваць наскі́;

5. перен. (подробно излагать) разго́ртваць;

развора́чивать перспекти́ву разви́тия разго́ртваць перспекты́ву развіцця́;

6. перен. (предпринимать в широких масштабах) разго́ртваць;

развора́чивать стро́йку разго́ртваць будо́ўлю;

7. перен. (развивать) разго́ртваць;

развора́чивать спосо́бности разго́ртваць здо́льнасці;

развора́чивать по́весть в рома́н разго́ртваць апо́весць у рама́н;

8. воен. разваро́чваць, разго́ртваць;

развора́чивать фронт разваро́чваць (разго́ртваць) фронт;

развора́чивать отря́ды в полк разго́ртваць атра́ды ў полк;

9. (поворачивать) заваро́чваць; паваро́чваць; разваро́чваць;

развора́чивать маши́ну заваро́чваць (разваро́чваць) машы́ну;

10. (разверчивать, расширять отверстие, раскручивать) раскру́чваць; (рассверливать) рассвідро́ўваць;

развора́чивать винт раскру́чваць шру́бу;

развора́чивать отве́рстие раскру́чваць адту́ліну;

развора́чивать колесо́ раскру́чваць ко́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)