разно́сны, -ая, -ае.

1. гл. разнесці.

2. Які служыць для рэгістрацыі выходнай карэспандэнцыі (спец.).

Разносная кніга.

3. Які змяшчае рэзкую крытыку (разм.).

Р. артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбалабо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што (разм.).

Разнесці чуткі, пагалоскі і пад.; раззваніць, разбалбатаць.

Р. чуткі на ўсю вёску.

|| незак. разбалабо́ньваць, -аю, -ае, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разла́хаць

‘разнесці што-небудзь (чуткі, звесткі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разла́хаю разла́хаем
2-я ас. разла́хаеш разла́хаеце
3-я ас. разла́хае разла́хаюць
Прошлы час
м. разла́хаў разла́халі
ж. разла́хала
н. разла́хала
Загадны лад
2-я ас. разла́хай разла́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час разла́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разлепята́ць

‘разнесці што-небудзь (чуткі, звесткі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разлепячу́ разляпе́чам
2-я ас. разляпе́чаш разляпе́чаце
3-я ас. разляпе́ча разляпе́чуць
Прошлы час
м. разлепята́ў разлепята́лі
ж. разлепята́ла
н. разлепята́ла
Загадны лад
2-я ас. разлепячы́ разлепячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разлепята́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Распало́г (рыспалог) ’растэрміноўка’ (Бяльк.). Ад распалажыць ’разнесці па часе’, што да лажыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разбазі́каць

‘разнесці чутку, расказаць усім што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбазі́каю разбазі́каем
2-я ас. разбазі́каеш разбазі́каеце
3-я ас. разбазі́кае разбазі́каюць
Прошлы час
м. разбазі́каў разбазі́калі
ж. разбазі́кала
н. разбазі́кала
Загадны лад
2-я ас. разбазі́кай разбазі́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбазі́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбразго́ліць

‘разнесці што-небудзь (чуткі і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбразго́лю разбразго́лім
2-я ас. разбразго́ліш разбразго́ліце
3-я ас. разбразго́ліць разбразго́ляць
Прошлы час
м. разбразго́ліў разбразго́лілі
ж. разбразго́ліла
н. разбразго́ліла
Загадны лад
2-я ас. разбразго́ль разбразго́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбразго́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́брыка, -і, ДМ -рыцы, мн. -і, -рык, ж.

1. Загаловак раздзела (у газеце, часопісе і пад.).

2. Раздзел, падраздзяленне чаго-н.; графа.

Разнесці лічбы па рубрыках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разнести́ сов., в разн. знач. разне́сці, мног. паразно́сіць; (тучи, облака — ещё) разагна́ць, разве́яць; (разбить — ещё) разбі́ць; (раздуть, сделать пухлым — ещё) безл., разг. распе́рці;

разнести́ пи́сьма разне́сці (паразно́сіць) лісты́;

разнести́ счета́ по кни́гам разне́сці раху́нкі па кні́гах;

разнести́ слу́хи разне́сці чу́ткі;

ве́тер разнёс ту́чи ве́цер разнёс (разагна́ў, разве́яў) хма́ры;

щёку разнесло́ безл. шчаку́ разне́сла;

разнести́ зара́зу разне́сці зара́зу;

разнести́ снаря́дом разне́сці (разбі́ць) снара́дам;

как его́ разнесло́! як яго́ распе́рла!;

◊

разнести́ в пух и прах разбі́ць ушчэ́нт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разно́ска, ‑і, ДМ ‑носцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. разносіць — разнесці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)