разви́ться​I сов.

1. (раскрутиться) разві́цца, мног. паразвіва́цца, раскруці́цца, мног. параскру́чвацца;

2. (расплестись) распле́сціся, мног. парасплята́цца, разві́цца, мног. паразвіва́цца;

коса́ развила́сь каса́ распляла́ся (развіла́ся).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассука́цца, ‑аецца і ‑сучацца; зак.

Развіцца, раскруціцца (пра што‑н. суканае, ссуканае). Дратва рассукалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разви́ться​II сов. разві́цца, разгарну́цца;

развило́сь самоде́ятельное иску́сство развіло́ся (разгарну́лася) самадзе́йнае маста́цтва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неўспрыма́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Стан арганізма, калі ў ім ствараюцца ўмовы, якія не даюць развіцца інфекцыйнай хваробе; імунітэт арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запусці́ць², -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак., што.

1. Давесці да запусцення, заняпаду.

З. зямлю.

З. гаспадарку.

З. вучобу.

2. Не прыняўшы своечасовых мер, даць развіцца чаму-н. (дрэннаму).

З. хваробу.

3. Адгадаваць.

З. бараду.

|| незак. запуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размата́цца, ‑аецца; зак.

Развіцца, раскруціцца (пра што‑н. наматанае, зматанае). Супоня з вяровачкі, што ўся ўжо на вузлах, лопнула зноў, разматалася і павісла. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да развіцца.

2. Адбывацца, працякаць. Сусветны камуністычны рух нашай эпохі паспяхова развіваецца, пераадольваючы цяжкасці і перашкоды на сваім шляху. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарасці́, -сту́, -сце́ш, -сце́; -сцём, -сцяце́, -сту́ць; -ро́с, -расла́, -сло́; зак.

1. Вырасці да якой-н. мяжы, дасягнуць якой-н. вышыні.

Дрэва дарасло да страхі.

2. перан. (звычайна з адмоўем). Развіцца ў дастатковай ступені, дасягнуць якога-н. узроўню развіцця.

Да сапраўднага вучонага ён не дарос.

|| незак. дараста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпачкава́цца, ‑куецца; зак.

1. Узнікнуць шляхам бясполага размнажэняя, развіцца з ночкі. З апалай галінкі адпачкаваўся куст агрэсту.

2. перан. Аформіцца ў самастойную адзінку, выдзеліўшыся з агульнага цэлага. З брыгады адпачкаваўся атрад падрыўнікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удаскана́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

1. Стаць больш дасканалым, больш дакладным.

2. Павысіць, палепшыць сваё майстэрства ў якой‑н. галіне, авалодаць тонкасцямі яго. // Развіцца, стаць вельмі ўспрымальным, вострым (пра пачуцці і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)