распераза́ць, -перажу́, -пяра́жаш, -пяра́жа; -перажы́; -пераза́ны; зак., каго-што.

Зняць, развязаць тое, чым быў падперазаны (пояс, рэмень і пад.).

Дзед расперазаў кажух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развя́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развя́зваць несов., в разн. знач. развя́зывать; см. развяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбарса́ць, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., што.

Развязаць аборы ў лапцях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцюкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Развязаць, распакаваць (цюк, звязку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адблы́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Развязаць, раскруціць тое, чым што‑н. заблытана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсупо́ніць, ‑супоню, ‑супоніш, ‑супоніць; зак., каго-што.

Развязаць супоню, распрагчы каня; рассупоніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развязваць — развязаць і развязвацца — развязацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцюкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Развязаць, распакаваць цюк.

Р. сена.

|| незак. расцюко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расцюко́ўванне, -я, н. ірасцюко́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшнурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Развязаць зашнураванае.

Р. чаравікі.

|| незак. расшнуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшнуро́ўванне, -я, н. і расшнуро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)