раздо́ргаць

‘разарваць, скасаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раздо́ргаю раздо́ргаем
2-я ас. раздо́ргаеш раздо́ргаеце
3-я ас. раздо́ргае раздо́ргаюць
Прошлы час
м. раздо́ргаў раздо́ргалі
ж. раздо́ргала
н. раздо́ргала
Загадны лад
2-я ас. раздо́ргай раздо́ргайце
Дзеепрыслоўе
прош. час раздо́ргаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздо́ргнуць

‘разарваць, скасаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раздо́ргну раздо́ргнем
2-я ас. раздо́ргнеш раздо́ргнеце
3-я ас. раздо́ргне раздо́ргнуць
Прошлы час
м. раздо́ргнуў раздо́ргнулі
ж. раздо́ргнула
н. раздо́ргнула
Загадны лад
2-я ас. раздо́ргні раздо́ргніце
Дзеепрыслоўе
прош. час раздо́ргнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапаро́ць, -ару́, -о́раш, -о́ра; -ары́; -о́раты; зак., каго-што.

Разарваць, разрэзаць наскрозь чым-н. вострым.

П. чаравік. П. нагу (параніць).

|| незак. прапо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разорва́ть сов.

1. (материю, бумагу) разадра́ць, раздзе́рці, мног. параздзіра́ць;

2. в др. знач. разарва́ць, мног. паразрыва́ць;

разорва́ть верёвку разарва́ць вяро́ўку;

разорва́ть свя́зи перен. разарва́ць су́вязі;

◊

чтоб тебя́ разорва́ло каб цябе́ разарва́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разарваць.

разрыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазадзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Падняць угору ўсё, многае або загнуць, задраць уверх усё, многае.

П. галовы.

П. пазногці.

2. каго (што). Забіць, разарваць усіх, многіх.

Каршуны пазадзіралі куранят.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мэ́тлахі ед. нет, прост. кло́чья;

разарва́ць на м. — изорва́ть в кло́чья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разодра́ть сов., разг. разадра́ць, раздзе́рці, мног. параздзіра́ць, разарва́ць, мног. паразрыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Распана́хтаць ’разарваць’ (Ян.). Гл. па́нах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раздёргать сов., разг. расску́бці, мног. парасскуба́ць, парасску́бваць; (разорвать) разарва́ць, мног. паразрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)