разорва́ть
1. (материю, бумагу) разадра́ць, раздзе́рці,
2.
разорва́ть верёвку разарва́ць вяро́ўку;
разорва́ть свя́зи
◊
чтоб тебя́ разорва́ло каб цябе́ разарва́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
разорва́ть
1. (материю, бумагу) разадра́ць, раздзе́рці,
2.
разорва́ть верёвку разарва́ць вяро́ўку;
разорва́ть свя́зи
◊
чтоб тебя́ разорва́ло каб цябе́ разарва́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)