домрабо́тница ж. (дома́шняя рабо́тница) ха́тняя рабо́тніца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыслу́га, -і, ДМу́зе, ж.

1. Служанка, хатняя работніца.

2. зб. Слугі.

3. зб. Разлік гарматы, кулямёта, мінамёта.

Кулямётная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дая́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Работніца, якая доіць і даглядае кароў.

Працаваць даяркай.

|| м. дая́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуся́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Работніца, якая даглядае гусей.

2. Прадаўгаватая авальная пасудзіна з тоўстымі сценкамі для смажання і тушэння гусей, качак, курэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабо́тница разг. рабо́тніца, -цы ж.; працаўні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слу́жка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -жцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -жак.

1. м. і ж. Работнік (работніца), слуга.

2. м. Слуга ў манастыры, царкве або пры архірэю.

Манастырскі с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Маладча́нка ’батрачка’ (Касп.), ’маладзіца’ (Яруш.). У выніку кантамінацыі лексем маладзі́ца ’наёмная работніца’ (ад маладзе́ц — гл.) і парабча́нка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ро́ўнічніца, ‑ы, ж.

Работніца, якая займаецца вырабам роўніцы з бавоўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суке́ншчыца, ‑ы, ж.

Работніца швейнай вытворчасці, якая шые жаночыя сукенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабіна́жніца, ‑ы, ж.

Работніца, якая наглядае за бабінамі ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)