аб’ядзе́нне, -я, н. (разм.).

Пра што-н. вельмі смачнае.

Пірог з грыбамі — гэта а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разы́нкі, -нак, адз. разы́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Сушаныя ягады вінаграду.

Пірог з разынкамі.

|| прым. разы́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапе́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Пірог з хлебнага цеста, спечаны на скаварадзе.

Частавалі ад душы кіславатай перапечкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

Абгарэць, занадта падпячыся знізу.

Пірог падгарэў.

|| незак. падгара́ць, -а́е і падга́рваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапячы́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пячэ́цца, -пяку́цца; -пёкся, -пякла́ся, -ло́ся; зак.

Поўнасцю спячыся.

Пірог добра прапёкся.

|| незак. прапяка́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулябя́ка, -і, ДМя́цы, мн. -і, -бя́к, ж.

Прадаўгаваты вялікі пірог, начынены мясам, рыбай, капустай і інш.

|| прым. кулябя́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ватру́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Пірог, булка з загнутымі наверх краямі і тварагом пасярэдзіне.

|| прым. ватру́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулі́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Салодкі здобны пірог цыліндрычнай формы (па праваслаўнай традыцыі выпякаецца да Вялікадня).

|| прым. кулі́чны, -ая, -ае.

Кулічнае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начы́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. начыніць.

2. Тое, чым начынены пірагі, цукеркі і пад.

Пірог з начынкай.

|| прым. начы́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піражо́к, ‑жка, м.

1. Памянш.-ласк. да пірог.

2. Маленькі пірог. З кашы .. [бабка] рабіла піражкі і падсмажвала на скавародцы. Колас. Брат схапіў піражок абедзвюма рукамі, нібы баяўся, што яго адбяруць. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)