кулябя́ка, -і, ДМ -бя́цы, мн. -і, -бя́к, ж.

Прадаўгаваты вялікі пірог, начынены мясам, рыбай, капустай і інш.

|| прым. кулябя́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)