то́рба ж.
1. су́мка, сума́;
2. (символ нищеты) сума́;
◊ пусці́ць з ~бай — пусти́ть по́ миру;
даве́сці да ~бы — пусти́ть по́ миру;
дайсці́ да ~бы — пойти́ по́ миру;
хадзі́ць з ~бай — ходи́ть по́ миру;
но́сіцца як ду́рань з пі́санай ~бай — погов. но́сится как ду́рень с пи́саной то́рбой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абыхо́дак, -дку м., в разн. знач. обихо́д;
○ пусці́ць у а. — пусти́ть в оборо́т;
◊ на пе́ршы а. — на пе́рвое вре́мя (на пе́рвый слу́чай)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адхо́н, -ну м.
1. ж.-д. отко́с;
пусці́ць пад а. — пусти́ть под отко́с;
2. (отлогое место) отло́гость ж., отко́с, склон, скос; (горы, холма) косого́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пету́х в разн. знач. пе́вень, род. пе́ўня м.;
пе́рвые петухи́ пе́ршыя пе́ўні;
до петухо́в (встава́ть, сиде́ть) да пе́ўняў;
инде́йский пету́х інды́к;
◊
кра́сный пету́х чырво́ны пе́вень;
пусти́ть петуха́ пусці́ць пе́ўня.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запусці́ць I сов., в разн. знач. запусти́ть; пусти́ть;
з. касмі́чную раке́ту — запусти́ть косми́ческую раке́ту;
з. у вытво́рчасць — пусти́ть в произво́дство;
◊ з. руку́ (ла́пу) — (у што) запусти́ть ру́ку (ла́пу) (во что)
запусці́ць II сов.
1. в разн. знач. запусти́ть;
з. гаспада́рку — запусти́ть хозя́йство;
з. хваро́бу — запусти́ть боле́знь;
2. (волосы) отпусти́ть, отрасти́ть;
з. бараду́ — отпусти́ть (отрасти́ть) бо́роду
запусці́ць III сов. (перестать доить) запусти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казёл, -зла м., в разн. знач. козёл;
◊ ахвя́рны к. — козёл отпуще́ния;
пусці́ць казла́ ў агаро́д — погов. пусти́ть козла́ в огоро́д;
як з казла́ малака́ — погов. как от козла́ молока́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пусці́ць ’дазволіць рухацца; кінуць; пакінуць у спакоі; адпусціць, адлажыць’ (Сл. ПЗБ, Сержп., ТС, Яруш., Бяльк.), ’даць, вызваліць месца, праход, дарогу’ (кір., Нар. сл.) у спалучэннях: пусці́ць го́лас ’падаць голас’ (Гарэц.), пусці́ць на вецер ’зачараваць, праклясці, выкарыстоўваючы вецер як сродак пераносу пракляцця’ (мін., Жыв. сл.), сюды ж пусці́цца ’пайсці; дазволіць сабе нешта; пачаць расці’ (Сл. ПЗБ), пусці́цца ў абу́зу ’пайсці ў блуд’ (Бяльк.), пусці́цца сарама́ ’згубіць сорам’ (Шат.), параўн. укр. пусти́ти, рус. пусти́ть, польск. puścić, чэш. pustiti, славац. pustiť, в.-луж. pusćić, н.-луж. pušćiś, славен. pústiti, серб.-харв. пу̀стити, балг. пу́сна, макед. пушти, ст.-слав. поустити. Прасл. *pustiti ад *pustъ (гл. пусты), гл. Фасмер, 3, 405; Бязлай, 3, 138; Шустар-Шэўц, 2, 1194; першапачатковае значэнне ’зрабіць вольным, вызваліць’ (Чарных, 2, 84) або ’кінуць, пакінуць без людзей’, што, на думку Сноя (516), адлюстроўвае качавы спосаб жыцця; апошняе можна аднесці і да прымітыўнага (падсечна-агнявога) спосабу апрацоўкі зямлі, якую пакідалі без увагі пасля выкарыстання, бо яна ўжо была пустая, неўраджайная (Махэк₂, 501). Гл. таксама пуска́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расхо́д, -ду м., в разн. знач. расхо́д;
р. боепрыпа́саў — расхо́д боеприпа́сов;
вы́весці су́му ў р. — вы́вести су́мму в расхо́д;
◊ спіса́ць у р. — списа́ть в расхо́д;
кішэ́нныя ~ды — карма́нные расхо́ды;
пусці́ць у р. — пусти́ть в расхо́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ю́шка I ж. (крышка в дымоходе) вью́шка
ю́шка II ж.
1. (суп из рыбы) уха́, уши́ца;
2. см. жы́жка I 2;
3. перен., разг., см. ю́ха 2;
◊ спусці́ць ю́шку (ю́ху) — пусти́ть кровь, уда́рить до кро́ви
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пе́вень (род. пеўня) м.
1. прям., перен. пету́х;
2. только мн. петухи́;
пе́ршыя (другі́я) пе́ўні — пе́рвые (вторы́е) петухи́;
устава́ць з пе́ўнямі — встава́ть с петуха́ми;
да пе́ўняў — (вставать, сидеть) до петухо́в;
◊ пусці́ць чырво́нага пе́ўня — пусти́ть кра́сного петуха́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)