акулірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Прышчапіць (прышчэпліваць) да дзікай расліны вочка культурнай расліны.

А. дзічку.

|| наз. акулірава́нне, -я, н. і акуліро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приви́ть​I сов.;

1. в разн. знач. прышчапі́ць;

приви́ть я́блоню прышчапі́ць я́блыню;

приви́ть о́спу прышчапі́ць во́спу;

2. перен. (заставить усвоить) прыві́ць;

приви́ть вкус к литерату́ре прыві́ць густ да літарату́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напрышчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прышчапіць у вялікай колькасці. Напрышчэпліваць пасынкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчэ́плены ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прышчапіць ​1.

2. у знач. прым. Такі, якому нададзены якія‑н. ўласцівасці шляхам перасадкі на яго часткі другой расліны (пра расліну). Прышчэпленая яблыня.

прышчэ́плены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прышчапіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акулірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Прышчапіць (прышчэпліваць) адну расліну вочкам другой расліны. Акуліраваць дзічку.

[Ад лац. oculus — вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прышчэ́п, прышчэ́па, прышч́эпка ’расліна, якой перасаджаны орган іншай расліны; прышчэпленая расліна’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Байк. і Некр., Варл.), прышчэ́пак, прышчэ́па ’чаранок, які прышчапляецца да расліны’ (Нік. Очерки; Гарэц., ТСБМ), прышчэ́пка ’дзеянне паводле дзеяслова прышчапі́ць 2; прышчэпачны прэпарат’. Рус. прище́п, прище́па, укр. прище́па ’тс’. Аддзеяслоўныя дэрываты ад прышчапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перапрышчапі́ць, ‑шчаплю, ‑шчэпіш, ‑шчэпіць; зак., што.

Спец. Прышчапіць, робячы перасадку тканкі або ўводзячы вакцыну нанава, яшчэ раз. Перапрышчапіць сліву. Перапрышчапіць воспу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́спа ж., мед. о́спа;

ветрана́я в. — ве́тряная о́спа;

прышчапі́ць ~пу — приви́ть о́спу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́спа мед. во́спа, -пы ж.;

ве́тряная о́спа ве́траная во́спа, вятра́нка;

приви́ть о́спу прышчапі́ць во́спу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашчапі́ць, ‑шчаплю, ‑шчэпіш, ‑шчэпіць; зак., што.

1. Прышчапіць прышчэпак іначай, у другім месцы або замяніць яго новым ці іншым. Перашчапіць яблыньку.

2. Увесці вакцыну якой‑н. хваробы яшчэ раз. Перашчапіць воспу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)