прычаса́ны I прич., прил. причёсанный; зачёсанный; см. прычаса́ць I

прычаса́ны II плотн. притёсанный; см. прычаса́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

1. Лізаннем ачысціць, загаіць. Залізаць рану.

2. Разм. Прычасаць, прыгладзіць языком поўсць (пра жывёлу). // перан. Вельмі гладка прычасаць. Залізаць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычэ́сванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэсваць — прычасаць ​1 і прычэсвацца ​1 — прычасацца.

прычэ́сванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэсваць ​2 — прычасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заліза́ць, -іжу́, -і́жаш, -і́жа; -іжы́; -і́заны; зак., што.

1. Лізаннем ачысціць.

З. рану.

2. Шчыльна і гладка прычасаць (валасы; разм.).

|| незак. залі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыліза́ць, -іжу́, -іжаш, -іжа; -іжы́; -ізаны; зак., каго-што.

1. Прыгладзіць языком.

Сабака прылізаў поўсць.

2. перан. Надта гладка прычасаць, прыгладзіць.

|| незак. прылі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

причеса́ть сов. прычаса́ць, мног. папрычэ́сваць, зачаса́ць, мног. пазачэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрычэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прычасаць усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычаса́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прычасаць ​1.

2. у знач. прым. З расчасанымі, прыведзенымі ў парадак валасамі. [Пятро] быў паголены, прычасаны, і .. Люба ўжо без агіды пазірала на яго. Марціновіч. А цяпер [Рыгора] — не пазнаць: чысценькі, беленькі, у новым гарнітуры, у чорным капелюшы, у манішцы. Прычасаны, прыгладжаны, гасцінны, далікатны! Гартны.

прычаса́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прычасаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазачэ́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зачасаць, прычасаць усё, многае. Пазачэсваць валасы.

пазачэ́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зачасаць, завастрыць усё, многае. Пазачэсваць калы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны і -чэ́саны; зак.

1. што. Расчасаць для прыгатавання пражы ўсё, многае.

П. увесь лён.

2. што. Расчасаць пачэсанае яшчэ раз.

П. кудзелю.

3. каго-што. Прычасаць нанава.

П. валасы.

|| незак. перачэ́сваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)