Прыстрэ́нчыць ’прыстроіць да месца’ (Нас.). Да стрэ́нчыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыстро́й ’драбіны (лесвіца)’ (жыт., Мат. Гом.). Рус. дыял. при́стро́й ’прыбудова да будынка’. Нулявы дэрыват ад прыстро́іць < стро́іць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нарэ́ндзіць ’прыстроіць, нарыхтаваць’ (Арх. Федар.). З польск. narzędzić, narządzić ’тс’, чаму адпавядае беларускае па паходжанню нарадзіць ’тс’, гл. нараду.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыла́дзіць, -а́джу, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак.

1. што і да чаго. Прыстасаваць, прырабіць.

П. аглоблі да саней.

2. што. Зрабіць адпаведным па размерах, падагнаць.

П. раму да акна.

3. каго (што). Тое, што і прыстроіць¹ (у 2 знач.; разм.).

П. сына на завод.

|| незак. прыла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыла́дка, -і, ДМ -дцы (да 1 і 2 знач.) і прыла́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накукава́цца, ‑кукуюся, ‑кукуешся, ‑кукуецца; зак.

Разм.

1. Многа пакукаваць. Гнёзд чужых на выбар: ёсць дзе прыстроіць сваё патомства, ды і накукавацца можна ўволю. Якімовіч.

2. перан. Зазнаць гора з якой‑н. прычыны. Ну, думаю сабе, фельчара няма, накукуюся я з ёю [свіннёй]. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пристро́ить​II сов.

1. (устроить) разг. прыла́дзіць, мног. папрыла́джваць; прымасці́ць;

2. (на работу, службу) ула́дзіць, уладкава́ць;

3. воен. прыстро́іць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстро́ены I

1. воен. пристро́енный;

2. пристро́енный;

3. приде́ланный;

4. разг. пристро́енный;

1-4 см. прыстро́іць

прыстро́ены II разг. принаря́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстро́йвацца I несов., возвр., страд. пристра́иваться; см. прыстро́іцца I, прыстро́йваць I

прыстро́йвацца II несов., возвр., страд. принаряжа́ться; см. прыстро́іцца II, прыстро́іць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уладкаваць, уладзіць, прыладзіць; прыстроіць, устроіць, умасціць, прымасціць, умясціць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

уладкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. (разм.).

1. што. Прывесці ў належны парадак што-н., наладзіць, урэгуляваць.

У. усё ў кватэры.

У. справу.

У. непаразуменне.

2. каго-што. Стварыць неабходныя ўмовы для існавання; прыстроіць каго-н. куды-н., даць месца для жылля і пад.

У. асабістае жыццё.

У. каго-н. у гасцініцу.

3. каго (што). Дапамагчы паступіць на работу, вучобу.

У. на працу.

4. каго-што. Зручна размясціць, палажыць, паставіць.

У. хворага на ложку.

У. шпакоўню на дрэве.

|| незак. уладко́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. уладко́ўванне, -я, н.

|| наз. уладкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)