прыкруці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак., што.

1. Прышрубаваць, прымацаваць пры дапамозе шрубы, балта і пад.

П. гайку. П. засаўку да дзвярэй.

2. Закручваючы, прымацаваць, прывязаць.

П. рукі да спіны.

3. Круцячы, убавіць, укараціць.

П. кнот у лямпе.

|| незак. прыкру́чваць, -аю -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрымацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прымацаваць што‑н. у многіх месцах, прымацаваць усё, многае. Папрымацоўваць табліцы да дошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прымацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак., што.

1. Шыючы, прымацаваць.

П. гузік.

2. Прымацаваць, прыбіць (спец.).

П. дошку.

3. перан., каму. Ілжыва прыпісаць што-н., абвінаваціць у чым-н. (разм., неадабр.).

П. справу.

|| незак. прышыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прышыва́нне, -я, н. і прышы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Прымацаваць пры дапамозе шрубы.

П. накрыўку.

|| незак. прышрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прышрубо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымацава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прымацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыве́сіць, -е́шу, -е́сіш, -е́сіць; -е́шаны; зак., што.

Прымацаваць у вісячым становішчы.

П. лямпу да столі.

|| незак. прыве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыве́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымацава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымацаваць і прымацавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прысты́ркнуць ’прымацаваць’ (Ян.). Гл. то́ркаць, ты́ркаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прышвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Паставіць на прычал, прымацаваць швартовамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)