Verbum

прымацава́ць, прымацо́ўваць

1. beféstigen vt, ánbinden* vt; féstmachen аддз. vt; ánheften vt, ánmachen vt (прыладзіць);

2. (да ўстановы і г. д.) ánmelden vt, ánschließen* vt (да чаго-н. an A)

прымайстрава́ць, прымайстро́ўваць разм. ánmachen vt, ánbringen* vt (на(д)садзіць); beféstigen vt (прымацаваць)

прывярну́ць

1. (прывязаць) (án)bínden* vt; beféstigen vt (прымацаваць);

2. разм. (кнот у лямпе) herúnterschrauben vt

прыкруці́ць, прыкру́чваць

1. (прывязаць) (án)bínden* vt; beféstigen vt (прымацаваць);

3. разм. (кнот у лямпе) herúnterschrauben vt

наса́джваць, насадзі́ць

1. (расліны і г. д.) (án)pflánzen vt;

2. (прымацаваць) áufsetzen vt; beféstigen vt;

наса́джваць чарвяка́ на кручо́к den Wurm am Ángelhaken beféstigen

мацава́ць

1. (прымацаваць) beféstigen vt (да чаго-н. an A), fest máchen;

2. (здароўе) stärken vt, kräftigen vt;

3. перан. (уладу, дружбу) féstigen vt;

4. вайск. beféstigen vt

умацава́ць, умацо́ўваць

1. (прымацаваць) beféstigen vt (да чаго-н. an A), féstmachen аддз. vt;

2. (здароўе) stärken vt, kräftigen vt;

3. перан. (дружбу, уладу) féstigen vt;

4. (замацаваць) konsolidíeren vt;

5. вайск. beféstigen vt

уздзе́ць

1. (надзець) ánziehen* vt; áufsetzen vt (шапку, акуляры); úmlegen vt (плашч і г. д.);

уздзе́ць фу́тра den Pelz überziehen*;

уздзе́ць пярсцёнак (на палец) den Ring ánstecken;

2. (насадзіць на вастрыё) beféstigen vt, áufsetzen vt4

3. (прымацаваць) áufsetzen vt; beféstigen vt

падшпілі́ць, падшпі́льваць mit Stécknadeln beféstigen;

я падшпілю́ сту́жку шпі́лькай ich werde das Band mit éiner Stécknadel beféstigen; áufstecken vt; ánstecken vt (прымацаваць);

падшпіліць валасы́ die Háare áufstecken [hóchstecken];

падшпілі́ць значо́к [кве́тку] да пінжака́ ein Ábzeichen [éine Blúme] an das Jackétt ánstecken;

падшпілі́ць бант éine Schléife ánstecken