накле́іцца, ‑клеіцца; зак.
Прыліпнуць, прыклеіцца пры дапамозе клею. Маркі добра наклеіліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрыліпа́ць, ‑ае; зак.
Прыліпнуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае; прыліпнуць у многіх месцах. На дварэ горача было, валасы на лбе папрыліпалі. Лобан. [Павуціне] папрыліпала да калматай курткі і штаноў, — яе не ачысціш і шчоткай. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкле́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́іцца; зак.
Прыліпнуць, прымацавацца з дапамогай клею ці чаго-н. клейкага.
Марка добра прыклеілася.
|| незак. прыкле́йвацца, -аецца.
|| наз. прыкле́йванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рап’ём, прысл.
Абл. Неадчэпна, назойліва. [Метак:] — Не перажывай. Мае грахі рап’ём да цябе не прыліпнуць. Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыляпі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ле́піцца; зак., да чаго (разм.).
Тое, што і прыліпнуць.
Пластыр моцна прыляпіўся.
Хлопчык прыляпіўся на багажніку веласіпеда (перан.).
|| незак. прыле́плівацца, -аецца і прыляпля́цца, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыме́рзнуць, -ну, -неш, -не; -ёрз, -е́рзла; -ні́; зак.
1. Прыліпнуць пад уздзеяннем марозу.
Дошка прымерзла да зямлі.
2. Крыху змерзнуць, падмерзнуць.
Фруктовыя дрэвы прымерзлі.
|| незак. прымярза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прымярза́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
злі́пнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зліпся, -плася; зак.
1. Злучыцца, прыліпнуць адзін да аднаго.
Лісты паперы зліпліся.
Валасы зліпліся ад поту.
2. перан. Пра вочы: закрыцца (пры моцным жаданні спаць).
|| незак. зліпа́цца, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблі́пнуць, -ну, -неш, -не; -лі́п, -пла; -ні́; зак.
1. Пакрыцца з усіх бакоў чым-н. ліпкім.
Калёсы абліплі глінай.
2. Шчыльна прыстаць, прыліпнуць на чым-н.
Пад дажджом сукенка абліпла на целе.
|| незак. абліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уляпі́цца, уляплю́ся, уле́пішся, уле́піцца; зак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыляпіцца, прыліпнуць.
Фарба ўляпілася так, што не ададраць.
2. за каго-што. Учэпіста ўзяцца за каго-, што-н.
У. за поручні.
|| незак. уле́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пальга́ ’пылок’ (Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, звязана з польск. polgnąć ’завязнуць, прыліпнуць’, г. зн. ’тое, што прыліпла да лапак пчалы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)