зака́лывать несов.

1. зако́лваць, кало́ць;

2. (прикреплять) прыко́лваць, прышпі́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прыколваць — прыкалоць (у 1 знач.).

2. Р мн. ‑лак. Разм. Тое, чым прыколваюць што‑н. (звычайна валасы). У губах [Нінка] трымала прыколкі ад рассыпаных на спіне валасоў. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приреза́ть​I-2 несов.

1. прыраза́ць, прырэ́зваць, дараза́ць, дарэ́зваць; (свинью) прыко́лваць, дако́лваць;

2. (резать всех, многих) рэ́заць, зараза́ць; (свиней) кало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикрепля́ть несов.

1. (крепко приделывать) прымацо́ўваць; (прибивать) прыбіва́ць; (прикалывать) прыко́лваць, прышпі́льваць; (приклеивать) прыкле́йваць; (пришивать) прышыва́ць;

2. в др. знач. прымацо́ўваць; см. прикрепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)