прыко́лваць

1. (шпількай) ánstecken vt, ánheften vt;

2. (штыком) erstéchen* vt, tótstechen* аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nótschlachten

неаддз. vt прырэ́зваць, прыко́лваць (жывёлу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánheften

vt прымацо́ўваць; прыко́лваць; прыфастрыго́ўваць; падшыва́ць (паперы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufstechen

* vt прако́лваць; прыко́лваць; адкры́ць [прыпадня́ць] чым-н. во́стрым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

héften

vt

1) (an A) прымацо́ўваць, прыко́лваць (да чаго-н.)

2) сшыва́ць

den Blick auf j-n, auf etw. ~ — накірава́ць по́гляд на каго́-н., на што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánstecken

1.

vt

1) (an A) нако́лваць (на што-н.); прыко́лваць (да чаго-н.)

2) надзява́ць, насо́ўваць (на што-н.)

3) запа́льваць; падпа́льваць

éine Zigarétte ~ — запалі́ць цыгарэ́ту

4) (mit D) заража́ць (чым-н.)

2.

(sich)

(bei D) заразі́цца (ад каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)