прыко́лваць гл. прыкалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыко́лваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыко́лваю прыко́лваем
2-я ас. прыко́лваеш прыко́лваеце
3-я ас. прыко́лвае прыко́лваюць
Прошлы час
м. прыко́лваў прыко́лвалі
ж. прыко́лвала
н. прыко́лвала
Загадны лад
2-я ас. прыко́лвай прыко́лвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыко́лваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыко́лваць несов.

1. прика́лывать, прикрепля́ть;

2. (убивать) прика́лывать;

1, 2 см. прыкало́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́лваць

1. (шпількай) ánstecken vt, ánheften vt;

2. (штыком) erstéchen* vt, tótstechen* аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыкало́ць, -алю́, -о́леш, -о́ле; -алі́; -о́латы; зак.

1. што. Прымацаваць шпількай.

П. кветку да валасоў.

2. каго (што). Забіць чым-н. колючым (разм.).

П. кабана.

|| незак. прыко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыко́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыколваць — прыкалоць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́лвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыкалоцца.

2. Зал. да прыколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прика́лывать несов.

1. (прикреплять булавкой) прыко́лваць; прышпі́льваць;

2. (убивать чем-л. колющим, режущим) прыко́лваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́лванне ср. прика́лывание, прико́лка ж., прикрепле́ние; см. прыко́лваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)