купю́ра¹, -ы, мн. -ы, -пю́р, ж.

Скарачэнне, пропуск у тэксце літаратурнага або музычнага твора.

Верш надрукаваны з купюрамі.

|| прым. купю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шматкро́п’е, -я, мн. -і, -яў, н.

Знак прыпынку ў выглядзе трох пастаўленых побач кропак (...), а таксама рад кропак, які абазначае пропуск у тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаку́на, -ы, мн. -ы, -ку́н, ж. (спец.).

1. Прагал, прапушчанае месца ў якім-н. тэксце.

2. У бібліятэчнай справе — пропуск, адсутнасць кнігі ў камплекце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаразо́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца адзін раз, за адзін раз выкарыстоўваецца, прыгодны на адзін раз; аднакратны.

А. пропуск.

Аднаразовая дапамога.

А. шпрыц.

|| наз. аднаразо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

предъяви́ть сов. прад’яві́ць; (показать) паказа́ць;

предъяви́ть про́пуск прад’яві́ць (паказа́ць) про́пуск;

предъяви́ть тре́бование прад’яві́ць патрабава́нне;

предъяви́ть чек прад’яві́ць чэк;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прага́л, -лу м.

1. прога́лина ж.;

2. (пропуск) пробе́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробе́л м.

1. прабе́л, -лу м., прага́л, -лу м.; (пропуск) про́пуск, -ку м.;

пробе́лы на бла́нках прабе́лы (про́пуск) на бла́нках;

2. (недостаток, упущение) хі́ба, -бы ж.; недахо́п, -пу м.;

пробе́лы в зна́ниях недахо́пы ў ве́дах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́чырк, ‑а, м.

Рыска, якая абазначае пропуск, адсутнасць дадзеных пры запаўненні анкеты, дакумента і пад. Паставіць прочырк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

элі́зія, ‑і, ж.

У мовазнаўстве — пропуск канцавога галоснага гука ў слове, калі наступнае слова пачынаецца з галоснага.

[Лац. elisio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракрэ́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Правесці рысу, рыску ў чым‑н., абазначаючы пропуск; зрабіць прочырк. Пракрэсліць графу ў анкеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)