шалява́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаляваць.

2. Тое, што і шалёўка (у 2 знач.); абшыўка. Я .. паціху, каб не чула маці, — яна акопвала ў гародзе бульбу, аддзіраю ў шаляванні дошку, каб можна было прасадзіць у шчыліну руку і дастаць ластаўчына гняздо. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праса́джаны

1. прост. прони́занный; проса́женный; проко́лотый;

2. прост. проса́женный, проло́мленный, проши́бленный;

3. прост. проса́женный;

4. просу́нутый;

1-4 см. прасадзі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праса́джваць несов.

1. разг. (пробивать) прони́зывать; проса́живатъ; прока́лывать;

2. разг. проса́живать, прола́мывать, прошиба́ть;

3. прост. (растрачивать) проса́живать;

4. просо́вывать;

1-4 см. прасадзі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змарнаваць, патраціць, пражыць, прарабіць, прагуляць; зглуміць, выкінуць, рашыць, прасадзіць (разм.) □ кінуць на вецер

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)