наскро́зь, прысл.
1. Праз усю таўшчыню чаго-н.
Прамокнуць н.
2. перан. Поўнасцю, цалкам.
Лес н. апавіты змрокам.
◊
Бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папрамака́ць, ‑ае; зак.
Прамокнуць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.
Стаць наскрозь мокрым, вільготным; прамокнуць. Ногі прамачыліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамака́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да прамокнуць.
2. Прапускаць вільгаць, сырасць.
прамака́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прамакнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намо́кнуць, ‑мокну, ‑мокнеш, ‑мокне; пр. намок, ‑ла; зак.
Стаць мокрым. На рабіне скачуць Шустрыя сініцы, Пад дажджом намоклі Клёны і дубы. Грахоўскі. // Стаць мокрым наскрозь, прамокнуць. Ватоўка мая адразу намокла ад крыві, і я ўпаў. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мокнуть сов., в разн. знач. вы́макнуць; (промокнуть — ещё) змо́кнуць;
вы́мокнуть до ни́тки вы́макнуць да ні́ткі; прамо́кнуць наскро́зь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сля́каць ‘слота, мокрае надвор’е’ (ЛА, 2), сля́коць ‘тс’ (ТС). Параўн. укр. дыял. сля́ка, сля́коть, слякота́ ‘тс’, рус. сля́коть ‘тс’, ст.-польск. śląkwa, słęka, польск. sląka ‘дажджлівае надвор’е, снег з дажджом’, серб.-харв. сле̏ка ‘марскі прыліў’. Прасл. *slęk‑/*słǫk‑, адсюль польск. дыял. ślęknąć ‘прамокнуць, вымакнуць’, відаць, гукапераймальнага паходжання, параўн. літ. šlė̃kti ‘пырскаць’, šlakas ‘кропля’ (Фасмер, 3, 682; ЕСУМ, 5, 314; Астроўскі, ABSI, 27, 127).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прамака́ць I несов. (пропускать влагу, сырость) промока́ть;
бо́ты прамака́юць — сапоги́ промока́ют; см. прамо́кнуць
прамака́ць II несов. промока́ть; см. прамакну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перамо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. церамок, ‑ла; зак.
1. Стаць зусім мокрым, прамокнуць наскрозь. Перамокнуць пад дажджом. □ Дай перамерзнуць у сцюжах тваіх, Дай перамокнуць у сотнях дажджоў, Дай перасмягнуць у тысячы спёк, Мая дарагая Радзіма! Лось.
2. Страціць якія‑н. якасці ад доўгага мачэння. Каноплі перамоклі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ні́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Тонка ссуканая пража.
Шаўковыя ніткі.
2. Нізка (пацерак, караляў і пад.).
3. перан. Аб чым-н. пабудаваным, што выцягнулася ў выглядзе простай лініі.
Н. нафтаправода.
Н. чыгункі.
4. перан. Тое, што злучае, служыць для сувязі.
◊
Да (апошняй) ніткі — усё, поўнасцю, да канца (абабраць, аграбіць, прапіць і пад.).
Прамокнуць да ніткі — зусім.
Шыта белымі ніткамі — няўмела, няўдала схавана што-н.
|| памянш.ласк. ні́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
◊
Па нітачцы бегаць — быць паслухмяным, дысцыплінаваным.
|| прым. ні́тачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)