прале́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пралежаць, праляжаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разляжа́цца, -жу́ся, -жы́шся, -жы́цца; -жы́мся, -ле́жыце́ся, -жа́цца; -жы́ся: зак. (разм.).
Праляжаць вельмі доўга; праляжаўшы доўгі час, захацець ляжаць яшчэ даўжэй.
|| незак. разле́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праляжа́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад праляжаць (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разляжа́цца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
Разм. Праляжаць вельмі доўга; праляжаўшы доўгі час, захацець ляжаць яшчэ даўжэй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераляжа́ць, -ляжу́, -ляжы́ш, -ляжы́ць; -ляжы́м, -лежыце́, -ляжа́ць; -ляжы́ і перале́жаць, -жу, -жыш, -жыць; зак.
1. Праляжаць надта доўга.
П. на сонцы.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад доўгага ляжання.
Агуркі пераляжалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заляжа́цца, -ляжу́ся, -ле́жышся, -ле́жыцца; -ляжы́ся; зак.
1. Праляжаць надта доўга.
З. ў пасцелі.
Такі тавар доўга не залежыцца.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад доўгага ляжання.
Каўбаса заляжалася.
|| незак. зале́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зле́жаць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
Разм. Змагчы праляжаць некаторы час у адным становішчы. Хіба злежыш цэлую ноч на адным баку?
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праваля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.
Разм.
1. Правесці некаторы час лежачы, валяючыся. Непаваротлівы і ляны,.. [Алесь] цэлы дзень можа праваляцца на мурагу ў цяні. Ваданосаў. // Праляжаць некаторы час хворым. Тыдні два праваляўся ў пасцелі Васіль Бусыга пасля с[у]тычкі з Саўкам Мільгуном. Колас.
2. Праляжаць некаторы час забытага, непатрэбным. Капуста правалялася на базе, мусіць, месяцы са два. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заляжа́цца, ‑ляжуся, ‑лежышся, ‑лажыцца; зак.
Праляжаць доўга, больш звычайнага, дазволенага. Бярозка сам устаў і нават пацягнуўся, як чалавек, які лішне заляжаўся ў пасцелі. Шахавец. // Праляжаць доўга без ужытку, збыту і пад. Праз дажджы ляцяць, праз буры, Быццам тыя галубкі, Не залежацца на пошце Нецярплівыя радкі. Куляшоў. // Страціць свежасць або сапсавацца ад працяглага ляжання, захоўвання. Дзесьці заляжалася і не мае збыту мыла. Філімонаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адле́жаць, -жу, -жыш, -жыць; -ле́ж і адляжа́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -лежыце́, -жа́ць; -жы́; -ле́жаны; зак.
1. што. Лежачы доўга або ў нязручнай позе, выклікаць зняменне якой-н. часткі цела.
А. руку.
А. бакі.
2. Хварэючы, праляжаць пэўны час у пасцелі (разм.).
Адляжаў тыдзень у бальніцы.
|| незак. адле́жваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)