круты́², -а́я, -о́е.

1. Даведзены варкай, замешваннем да пэўнай ступені шчыльнасці, гушчыні.

Крутое яйцо.

Крутое цеста.

2. Туга звіты, скручаны.

Крутая пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мела́нж, -у, м. (спец.).

Пража або тканіна з сумесі афарбаваных у розныя колеры валокнаў, валакністых матэрыялаў.

|| прым. мела́нжавы, -ая, -ае.

М. камбінат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вузлава́ты, -ая, -ае.

1. Які мае вузлы, няроўны.

Вузлаватая пража.

2. З патаўшчэннямі, ушчыльненнямі мышачнай тканкі.

Вузлаватыя вены.

Вузлаватыя пальцы.

|| наз. вузлава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэксты́ль, -ю, м., зб.

Агульная назва ткацкіх вырабаў з натуральных і штучных валокнаў, а таксама пража і сыравіна для іх.

|| прым. тэксты́льны, -ая, -ае.

Тэкстыльная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баваўні́ца, ‑ы, ж.; зб.

Пража, ніткі з бавоўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́ткавы сетево́й, сетно́й, се́тный;

~вая пра́жа — сетева́я (сетна́я, се́тная) пря́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́прагчы, -прагу, -пражаш, -пража; -пражам, -пражаце, -прагуць; вы́праг, -прагла; -пражы; -пражаны; зак., каго (што).

Распрэгчы, вызваліць з запрэжкі.

В. каня з воза.

|| незак. выпрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уга́р, -у, м. (спец.).

1. гл. угарэць.

2. мн. -ы, -аў. Адходы пры апрацоўцы валакна, пражы і пад., прыгодныя для новай перапрацоўкі.

|| прым. уга́рны, -ая, -ае.

Угарная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матко́вы, ‑ая, ‑ае.

Зматаны ў маткі, у матках. Матковая пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мато́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матка. Маточная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)