філапо́д

‘прадстаўнік ракападобных’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філапо́д філапо́ды
Р. філапо́да філапо́даў
Д. філапо́ду філапо́дам
В. філапо́да філапо́даў
Т. філапо́дам філапо́дамі
М. філапо́дзе філапо́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

макаса́р

‘прадстаўнік народнасці макасар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. макаса́р макаса́ры
Р. макаса́ра макаса́раў
Д. макаса́ру макаса́рам
В. макаса́ра макаса́раў
Т. макаса́рам макаса́рамі
М. макаса́ру макаса́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ну́нцый, -я, мн. -і, -яў, м.

Пастаянны дыпламатычны прадстаўнік Папы Рымскага ў замежнай дзяржаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

постгласа́тар

‘прадстаўнік школы юрыстаў; каментатар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. постгласа́тар постгласа́тары
Р. постгласа́тара постгласа́тараў
Д. постгласа́тару постгласа́тарам
В. постгласа́тара постгласа́тараў
Т. постгласа́тарам постгласа́тарамі
М. постгласа́тары постгласа́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пастпрэ́д м. (пастая́нны прадстаўні́к) постпре́д (постоя́нный представи́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пру́с

‘прадстаўнік племені’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пру́с пру́сы
Р. пру́са пру́саў
Д. пру́су пру́сам
В. пру́са пру́саў
Т. пру́сам пру́самі
М. пру́се пру́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фра́нк

‘прадстаўнік племені’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фра́нк фра́нкі
Р. фра́нка фра́нкаў
Д. фра́нку фра́нкам
В. фра́нка фра́нкаў
Т. фра́нкам фра́нкамі
М. фра́нку фра́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фры́з

‘прадстаўнік народнасці’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фры́з фры́зы
Р. фры́за фры́заў
Д. фры́зу фры́зам
В. фры́за фры́заў
Т. фры́зам фры́замі
М. фры́зе фры́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скі́ф

‘прадстаўнік племені’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скі́ф скі́фы
Р. скі́фа скі́фаў
Д. скі́фу скі́фам
В. скі́фа скі́фаў
Т. скі́фам скі́фамі
М. скі́фе скі́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэзідэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў. м. (спец.).

1. Прадстаўнік каланіяльнай дзяржавы ў пратэктараце.

2. У некаторых краінах: чужаземец, які пастаянна пражывае ў дадзенай дзяржаве.

3. Тайны прадстаўнік разведкі ў якім-н. раёне замежнай дзяржавы.

|| прым. рэзідэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)