постгласа́тар
‘прадстаўнік школы юрыстаў; каментатар’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| постгласа́тар | постгласа́тары | |
| постгласа́тара | постгласа́тараў | |
| постгласа́тару | постгласа́тарам | |
| постгласа́тара | постгласа́тараў | |
| постгласа́тарам | постгласа́тарамі | |
| постгласа́тары | постгласа́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)