перакаці́-по́ле, -я, н.

Назва некаторых травяністых раслін стэпаў і пустынь, якія пасля выспявання адрываюцца ветрам ад кораня і, сплёўшыся ў клубкі, перакочваюцца з аднаго месца ў другое, раскідаючы насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перекати́-по́ле бот. перакаці́-по́ле, -ля ср., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засцялі́-по́ле ср., бот. устели́-по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакаці́-по́ле ср., мн. нет, бот. перекати́-по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакаці́-по́ле, ‑я, н.

Назва некаторых стэпавых траў, якія пасля выспявання адрываюцца ветрам ад кораня і, сплёўшыся ў клубкі, перакочваюцца з аднаго месца ў другое, раскідаючы насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перакаці́-поле ’стэпавыя травы, якія пасля выспявання адрываюцца ветрам ад кораня і перакочваюцца з аднаго месца ў другое’ (ТСБМ), лун. пэрэкоті́по́ле ’скочкі да́хавыя, Sempervivum tectorum L.’. (Бейл.). З рус. перекати́поле (гл. РЯШ, 1973, 1, 83).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. По́ла
Р. По́лы
Д. По́ле
В. По́лу
Т. По́лай
По́лаю
М. По́ле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азярня́ціць

‘кідаць зерне ў поле (азярняціць поле)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. азярня́чу азярня́цім
2-я ас. азярня́ціш азярня́ціце
3-я ас. азярня́ціць азярня́цяць
Прошлы час
м. азярня́ціў азярня́цілі
ж. азярня́ціла
н. азярня́ціла
Загадны лад
2-я ас. азярня́ць азярня́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час азярня́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ша́хтный ша́хтавы;

ша́хтное по́ле ша́хтавае по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отъе́зжий уст. далёкі;

отъе́зжее по́ле далёкае по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)