вянча́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вянчання. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вянча́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вянчання. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
караці́ць, ‑рачу, ‑роціш, ‑роціць; 
Рабіць карацейшым; пакарочваць. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; 
Скончыць гладжанне чаго‑н., пагладзіць усё. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заву́зкі, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гафтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; 
Рабіць узор на чым‑н. спецыяльным відам ажурнай вышыўкі. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́льтавы 1, ‑ая, ‑ае.
Пашыты з вольты. 
во́льтавы 2, ‑а.
У выразе: вольтава дуга 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
муслі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мусліну. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зама́зацца, ‑мажуся, ‑мажашся, ‑мажацца; 
1. Заляпіцца чым‑н. вязкім, ліпкім. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крамні́на, ‑ы, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)