Verbum

караці́ць, ‑рачу, ‑роціш, ‑роціць; незак., што.

Рабіць карацейшым; пакарочваць. Караціць паліто. Караціць плацце. Караціць артыкул.

вянча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вянчання. Вянчальны абрад. // Прызначаны для вянчання. Вянчальнае плацце.

заву́зкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вузкаваты, вузейшы, чым трэба. [Лёдзі] не падабалася плацце — завузкае, хоць і перашытае. Карпаў.

дагла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Скончыць гладжанне чаго‑н., пагладзіць усё. Дагладзіць плацце. Дагладзіць бялізну.

гафтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Рабіць узор на чым‑н. спецыяльным відам ажурнай вышыўкі. Гафтаваць плацце.

дапаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Разм. Скончыць распорванне чаго‑н.; распароць да пэўнага месца. Дапароць плацце.

муслі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мусліну. Муслінавая тканіна. // Зроблены, пашыты з мусліну. Муслінавая хустка. Муслінавае плацце.

во́льтавы ​¹, ‑ая, ‑ае.

Пашыты з вольты. Вольтавае плацце.

во́льтавы ​², ‑а.

У выразе: вольтава дуга гл. дуга.

зама́зацца, ‑мажуся, ‑мажашся, ‑мажацца; зак.

1. Заляпіцца чым‑н. вязкім, ліпкім. Шчыліна добра замазалася.

2. Разм. Забрудзіцца, запэцкацца. Плацце замазалася.

крамні́на, ‑ы, ж.

Разм. Матэрыя фабрычнага вырабу. [Кастусь] пачаў угаворваць [Волечку] не шкадаваць тых грошай за каня і набраць крамніны на плацце. Чорны.