гафтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Рабіць узор на чым‑н. спецыяльным відам ажурнай вышыўкі. Гафтаваць плацце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)