перапра́ўка I ж. перепра́вка; см. перапра́віць I

перапра́ўка II ж. перепра́вка; см. перапра́віць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапраўля́ць I несов. переправля́ть; см. перапра́віць I

перапраўля́ць II несов. переправля́ть; см. перапра́віць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапраўле́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​1 — пераправіць ​1.

перапраўле́нне ​2, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​2 — пераправіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепра́вить сов.

1. (кого, что, через что) перапра́віць; (перевезти) пераве́зці; (перевести) пераве́сці;

2. (отправить, переслать) перапра́віць;

3. (исправить, переделать что-л. или всё, многое) папра́віць, вы́правіць, перапра́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапра́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑праўцы; Р мн. ‑правак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​1 — пераправіць ​1.

перапра́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑праўцы; Р мн. ‑правак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​2 — пераправіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назасыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Заслаць, даставіць, пераправіць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Назасылаць лазутчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавазі́ць, ‑важу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Возячы, паступова перавезці, пераправіць усё, многае або ўсіх, многіх. Перавазіць усе снапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапраўле́нне I ср. перепра́вка ж.; см. перапра́віць I

перапраўле́нне II ср. перепра́вка ж., переправле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепла́вить​II сов.

1. (по воде) перагна́ць, спла́віць;

2. перен. (тайком перевезти) разг. перапра́віць, спла́віць; см. переплавля́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераба́віць 1 ’пераадольваючы цяжкасці, пераправіць каго-небудзь, што-небудзь у іншае месца; перавезці (сена праз раку)’ (ТСБМ, Янк. 3.; навагр., Шн.), сюды ж пераба́ўка ’пераправа, перавоз’ (Гарэц., Яруш.). Да пера- і ба́віць — ба́віцца 1 (гл.). Семантыка лексемы найбліжэй да чэш. мар. baviti se ’дарэмна затрымлівацца з-за нейкай перашкоды’ і рус. разан. бавиться ’з цяжкасцю абыходзіцца’ і, магчыма, ст.-слав. бавити ’выратаваць’.

Пераба́віць 2 ’прыклікаць, паклікаць’ (навагр., Дзмітр.). Відаць, з прывабіць < ва́ба (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)