аба́біцца, -блюся, -бішся, -біцца; зак. (разм.).

1. Пра мужчыну: пераняць некаторыя жаночыя рысы характару, стаць дробязным.

2. Пра жанчыну: стаць неахайнай, перастаць сачыць за сабой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеража́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераня́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак.

Тое, што і пераняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераня́тлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны хутка ўспрыняць, засвоіць, пераняць што‑н. пачутае, убачанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пярэ́сцюгі (пэрэ́сцюгі) ’ніткі неаднолькавай таўшчыні’ (івац., Жыв. НС). Магчыма, ад перасцігнуць ’перапыніць, пераняць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перасці́гнуць, пярасьціга́ць ’пераняць, перапыніць’ (лід., Сцяшк. Сл.; стаўб., Нар. сл.). З польск. prześcigać, prześcignąć пераймаць, выпярэджваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераём ’пачастунак (за знойдзеную рэч)’ (Федар.). З польск. przejem ’узнагарода за злоўленага’ < przejąć ’пераняць’, ’праняць, ахапіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Наперахоп, напярахоп, напярахапё ’навыперадкі’ (кіраўск., Нар. сл.), наперахопкі ’тс’ (Яўс.). Да перахапіць ’пераняць, апярэдзіць’, да словаўтварэння, параўн. наперагонкі ’навыперадкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)