бурлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; незак.

1. Бурна цячы, пералівацца, клекатаць.

Мора бурліць.

2. перан. Праяўляцца з вялікай сілай (пра падзеі, пачуцці і пад.); шумець.

Кроў бурліць, на месцы не сядзіцца.

Злосць бурліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зіхаце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́ць; незак.

Блішчэць, ззяць пералівістым святлом; пералівацца, адбіваючы святло.

Зіхацелі зоркі.

На мокрай траве зіхаціць раса.

У кватэры ўсё зіхаціць ад чысціні (вылучаецца чысцінёй).

|| наз. зіхаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іскры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; незак.

1. Ззяць, зіхацець, пералівацца іскрамі.

Снег іскрыцца.

Усмешка іскрыцца (перан.).

2. перан. Ярка праяўляцца; ззяць, блішчаць пад уплывам якіх-н. пачуццяў (пра вочы, позірк).

У вачах іскрылася весялосць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отлива́ть несов.

1. адліва́ць;

2. (изготовлять литьём) адліва́ць, выліва́ць;

3. (блестеть) адліва́ць (чым), пераліва́цца;

отлива́ть ра́зными цвета́ми адліва́ць (пераліва́цца) ро́знымі ко́лерамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераліваць — пераліць і пералівацца — пераліцца.

•••

Пераліванне крыві — эфектыўны лекавы метад — увядзенне ў крывяносную сістэму хворага крыві здаровага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бліскаце́ць, ‑ціць; незак.

Зіхацець, пералівацца святлом; іскрыцца. Між хмызнякоў і траў бліскацела ржавая балотная вада. Пестрак. Пад ..[сонечнымі] праменямі бліскацела, знікаючы пад калёсамі аўтобуса, [стужка] шашы. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флюктуі́раваць, ‑руе; незак.

Спец.

1. Дапускаць самаадвольныя выпадковыя адхіленні ад сярэдняга значэння якой‑н. велічыні.

2. Пералівацца (пра вадкасць, што сабралася ў якой‑н. поласці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да пераліць.

2. Тое, што і пералівацца (у 3, 4 знач.).

•••

Пераліваць з пустога ў парожняе — займацца пустой балбатнёй, марна траціць час за размовамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Ляле́ць, леле́ць, еле́ць ’блішчаць, пералівацца’ (ТС) — скарочаны варыянт да лялеяць (гл.). Аб пераходзе лʼ > й (йеле́ць) гл. Карскі 1, 322.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Міхце́ць, драг. мыхті́ты ’стракацець, пералівацца (аб колеры)’ (Клім.), ’свяціць няроўным бляскам’ (в.-дзв., шальч., Сл. ПЗБ). Да мігаце́ць, міга́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)