доказа́тельный до́казны; (убедительный)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
доказа́тельный до́казны; (убедительный)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагля́дны, -ая, -ае.
1.
2. Заснаваны на паказе таго, што вывучаецца.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
убеди́тельный
1.
убеди́тельный до́вод
2. (настоятельный) вялі́кі, мо́цны, ве́льмі вялі́кі, ве́льмі мо́цны;
убеди́тельная про́сьба вялі́кая (ве́льмі вялі́кая) про́сьба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выра́зны, -ая, -ае.
1. Такі, у якім кожная дэталь, момант яскрава вылучаюцца.
2. Яскравы,
3. Дакладна і ясна сфармуляваны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ва́жкі, -ая, -ае.
1. Які мае значную вагу пры невялікім аб’ёме.
2.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перакана́льны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́казны, ‑ая, ‑ае.
1. Які можа быць даказан.
2. Які з’яўляецца добрым доказам, пацвярджае што‑н.;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аргуме́нт, ‑а,
1. Лагічны довад, які служыць асновай для доказу чаго‑н.
2.
[Лац. argumentum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Калі́бр (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нагля́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Заснаваны на паказе таго, што вывучаецца.
2. Такі, які можна наглядаць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)