Перамо́ва, перамовы ’перагаворы’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Нар. Гом.), смал. перемо́вы ’тс’. У выніку кантамінацыі польск. przemowa ’гаварэнне, прамова, выступленне’ і рус. переговоры ’перагаворы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дыяло́г, -у, мн. -і, -аў, м.
1. Размова паміж дзвюма асобамі, абмен рэплікамі.
Сцэнічны д.
2. перан. Перагаворы паміж двума бакамі.
Палітычны д.
Канструктыўны д.
|| прым. дыялагі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тарпедава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак. і незак., што.
1. Атакаваць, паразіць (паражаць) тарпедаю.
Т. варожыя караблі.
2. перан. Падарваць (падрываць), парушыць (парушаць) знутры.
Т. перагаворы.
|| наз. тарпедава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паміну́тны, -ая, -ае.
1. Які адбываецца кожную мінуту, бесперапынна.
Памінутныя выклікі да тэлефона.
Памінутна (прысл.) турбуюць.
2. Які вылічваецца па мінутах.
Памінутная плата за тэлефонныя перагаворы.
|| наз. паміну́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паміну́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які вылічваецца, падлічваецца па мінутах. Памінутная плата за тэлефонныя перагаворы.
2. Часты, бесперапынны. Памінутныя выклікі да тэлефона.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагаво́р, ‑у, м.
1. толькі мн. (перагаво́ры, ‑аў). Дзелавы абмен думкамі пры высвятленні якіх‑н. пытанняў, умоў і пад. Дыпламатычныя перагаворы. □ Пачынаючы з верасня 1920 г. Савецкая Расія вяла мірныя перагаворы з Польшчай. «Весці».
2. Разм. Размова. — Дзе ж ты быў цэлы дзень? — запытала .. [Марта] мужа. — А табе цікава ведаць? — Вядома, што цікава! — Зося нібы не чула гэтых перагавораў: яна .. цішком сядзела на лаве, абапёршыся локцем на стол. Гартны. [Наганаў:] А ў мяне сёння на міжгародняй перагавор. Губарэвіч. // Кароткая спрэчка. [Кравец:] — Нешта перагавор з жонкаю быў? Жывучы, братачка, усяго бывае. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узаемаразуме́нне, ‑я, н.
Узаемнае разуменне і згода. У сям’і пануе лад і ўзаемаразуменне. □ Перагаворы праходзілі ў сяброўскай атмасферы і ў духу ўзаемаразумення. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэцыдыві́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Асоба, якая пасля пакарання за зробленае злачынства, паўторна зрабіла злачынства. Злодзей-рэцыдывіст. □ Начальнік выклікаў на перагаворы некалькі найбольш вядомых рэцыдывістаў. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбыва́цца несов. (случаться) происходи́ть; (осуществляться, оканчиваться) сверша́ться, соверша́ться; (протекать) идти́;
перагаво́ры ~ва́юцца — перегово́ры иду́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагаво́р, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. мн. Дзелавы абмен думкамі пры высвятленні якіх-н. пытанняў, умоў і пад.
Дыпламатычныя перагаворы.
2. Размова; кароткая спрэчка (разм.).
Заказаць міжгародні п.
П. з суседкай па размеркаванні плошчы калідора быў гарачы.
|| прым. перагаво́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).
П. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)