перавазі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераважу́ пераво́зім
2-я ас. пераво́зіш пераво́зіце
3-я ас. пераво́зіць пераво́зяць
Прошлы час
м. перавазі́ў перавазі́лі
ж. перавазі́ла
н. перавазі́ла
Загадны лад
2-я ас. перавазі́ перавазі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перавазі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераво́зіцца, ‑вожуся, ‑возішся, ‑возіцца; незак.

1. Незак. да перавезціся.

2. Зал. да перавозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавозіць — перавезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузаабарача́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць якога‑н. віду транспарту перавозіць пэўную колькасць грузаў за пэўны час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інкаса́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая займаецца прыёмам грошай ад арганізацый і ўстаноў для здачы іх у банк, а таксама машына, якая перавозіць такую асобу.

|| прым. інкаса́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транспартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што.

Перавезці (перавозіць) з аднаго месца ў другое.

Т. збожжа.

|| наз. транспартава́нне, -я, н. і транспарціро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. транспарціро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транспартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Перавезці (перавозіць) з аднаго месца ў другое. Транспартаваць гародніну. Транспартаваць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кур’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пасыльны ва ўстанове, які выконвае розныя даручэнні.

2. Службовая асоба, якая развозіць спешныя афіцыйныя даручэнні, сакрэтную пошту.

○

Дыпламатычны кур’ер — супрацоўнік Міністэрства замежных спраў, які перавозіць дыпламатычную пошту.

|| прым. кур’е́рскі, -ая, -ае.

Кур’ерскія даручэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваза́к, ‑а, м.

Той, хто перавозіць грузы на конях. [Лейтэнант Камар] памкнуўся быў прыпыніць вазака, які заварочваў каня, але, кінуўшы вокам на груз.., махнуў рукою. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераво́зіцца несов.

1. разг. перевози́ть свои́ ве́щи;

2. прост. переправля́ться;

3. страд. перевози́ться; переправля́ться; см. пераво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)