переби́ть сов.
1. (убить всех, многих) перабі́ць, пазабіва́ць;
2. (разбить всё, многое) перабі́ць, паразбіва́ць;
3. (ударом разбить надвое) перабі́ць;
4. (не дав договорить, прервать) перабі́ць, перапыні́ць;
5. (аппетит, мысль и т. д.) перабі́ць;
6. (перехватить) разг. перахапі́ць;
переби́ть поку́пку перахапі́ць паку́пку;
7. (превзойти по силе, заглушить) перабі́ць;
переби́ть за́пах чего́-л. перабі́ць пах чаго́-не́будзь;
8. (вбить в другое место) перабі́ць, мног. паперабіва́ць;
9. (взбить заново, сделать более пышным) узбі́ць, мног. паўзбіва́ць;
переби́ть поду́шки узбі́ць (паўзбіва́ць) паду́шкі;
10. (обить заново, переменить обивку) паабіва́ць на́нава;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паперабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Перабіць усё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабіва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. перабіваць — перабіць (у 4, 7, 9 і 10 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змітусі́ць
‘узбаламуціць, ускаламуціць каго-небудзь, што-небудзь (змітусіць народ, змітусіць ваду); перабіць расказ каго-небудзь (змітусіць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
змітушу́ |
змітусі́м |
| 2-я ас. |
змітусі́ш |
змітусіце́ |
| 3-я ас. |
змітусі́ць |
змітуся́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
змітусі́ў |
змітусі́лі |
| ж. |
змітусі́ла |
| н. |
змітусі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
змітусі́ |
змітусі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
змітусі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
змалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак.
1. што. Малоцячы, аддзяліць зерне ад калосся.
2. каго (што). Моцна збіць, пабіць (разм.).
З. варожыя войскі.
3. што. Перабіць, паламаць (разм.).
З. усю пасуду.
|| незак. змало́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераглушы́ць, ‑глушу, ‑глушыш, ‑глушыць; зак., каго-што.
Разм.
1. Моцным шумам аглушыць усіх, многіх.
2. Пабіць, перабіць усіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ператронціць ’перашкодзіць зрабіць што-небудзь’ (даўг., Сл. ПЗБ). З польск. przetrącić ’перабіць, пераламаць; перакусіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перешиби́ть сов.
1. перабі́ць, мног. паперабіва́ць;
2. перен. (превзойти) прост. перагна́ць, вы́перадзіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Перабунтава́ць ’перабіць размову’ (Гарэц.), ’пераблытаць, збіць з ліку, перашкодзіць’ (Юрч., Нас.), пірібунто́вывыць ’пераблытваць’, ’перашкаджаць’ (Юрч. СНЛ), ’зрабіць мутным’ (Нас.). Да пера- і бунт 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пералёскаць (піралёскыць) ’перамагчы ў лясканні кнутом’, ’перабіць (напр., куранят) (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і лёскаць, якое з рус. зах. і паўд. лёскать ’біць, ляскаць пугай’. Параўн. яшчэ ля́скаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)