пацямне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пацямнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Невісне́цьпацямнець’: Вони мои невиснѣюць (Нас.). Ґ^і. нявісны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

засі́вераць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пацямнець, зашурпаціцца ад ветру (пра скуру, адкрытыя часткі цела). Рукі засівералі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацямне́лы

1. поме́ркнувший;

2. потемне́вший, потемне́лый, потускне́вший, потускне́лый;

1, 2 см. пацямне́ць3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарэ́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Пацямнець, стаць смуглым пад уздзеяннем сонечнага прамення. [Валодзя] загарэў, як асмалак. Якшовіч. Загарэў старшыня, яшчэ больш вылінялі ад спёкі рыжыя бровы. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зме́ркнуцца, ‑нецца; пр. змерклася; безас. зак.

Сцямнецца, пацямнець (пра наступленне змроку, вячэрняй цемнаты). Вечарам, калі зусім ужо змерклася, бабка Наста сядзела адна ў хаце, запаліўшы газовачку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задымі́цца 1, ‑дымлюся, ‑дымішся, ‑дыміцца; зак.

Пацямнець ад сажы, дыму; задымець ​1. За месяц .. ляснога жыцця ўвесь задымішся, як смаляк. Лупсякоў.

задымі́цца 2, ‑дыміцца; зак.

Пачаць дыміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задыме́ць 1, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пацямнець ад сажы, дыму; задыміцца ​1. Столь у лазні задымела. Смалакуры задымелі.

задыме́ць 2, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Пачаць дымець; задыміць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паблядне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць, зрабіцца бледным. Пабляднець ад хвалявання. □ Войт пахіснуўся, пабляднеў і асеў, схапіўшыся за бок. Колас.

2. Страціць яркія фарбы; пацямнець. Пялёсткі пабляднелі. Малюнак пабляднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжу́хнуць, ‑не; зак.

Страціць яркасць, пацямнець, стаць жухлым (пра колеры, фарбы). // Страціць свежасць, пасохнуць (пра лісце, траву). Травы няма: тая, што сям-там узрасла — ..зжухла і зжоўкла. Яно і не дзіва — лета было сухое. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)